تاریخچه بیمه عمر
اولین شرکت بیمه عمر در سال 1762 در انگلستان تاسیس و اولین بررسی علمی درباره بیمه عمر درسال 1812 منتشر شد. اولین قرارداد بیمه عمر روی "آقای ویلیام گینبس" منعقد شده بود. مدت این بیمه نامه 12 ماه ونرخ حق بیمه 8 درصد بود.
فرد ایتالیایی به نام "لورنزو تونتی" که در فرانسه اقامت گزیده بود برای رفع مشکلات مالی این دولت طرحی پشنهاد کرد که بنام خود او "تونتین" معروف شد. تونتین سازمانی بود که افراد هم سن گروهایی تشکیل میدادند و هر یک وجوهی یکجا یا به اقساط به صندوق مشترک می پرداختند که صرف خرید اوراق قرضه از خزانه دولت می شد. که بهره این وام بستگی به سن خریداران داشت. برای جوانان 5% و برای پیران 5/12% بود.
در پایان مدت سرمایه ای که از این وجوه و بهره های آن در صندوق جمع می شد بین اعضاء زنده تقسیم می گردید و به موازات این اقدام شرکت منحل می گشت.
دولت های وقت هم مشوق و پشتیبان آن بودند زیرا با وضع قوانین از طریق فروش اوراق قرضه، موجودی صندوق را در اختیار خود می گرفتند و صرف هزینه های روز مره می کردند. در سال 1906 قوانین جدیدی برای شرکت های تونتین در فرانسه وضع می گردید. درحال حاضر دو شرکت در این کشور به همین نام به کار مشغول هستند.
در طول قرن نوزدهم با مساعی دانشمندان مانند برنولیفد،پارسیو و اولر ، علم آکچواری که تلفیقی از علم احتمالات و محاسبات مالی است به وجود آمد. از آن پس بیمه عمر از صورت شرط بندی و برد و باخت بیرون آمد و بر پایه محکم علمی استوار گشت. متخصصین فن را آکچوئر نامیدند.
از آن به بعد شرکت های بسیاری به صورت سهامی یا تعاونی در کشورهای اروپا ودر آمریکا پا به عرصه وجود گذاردند.در سال 1912 در کشور فرانسه 20شرکت سهامی،24شرکت تونتینی وتعاونی و 19 شرکت خارجی به فعالیت بیمه عمر اشتغال داشتند.
توسعه بیمه عمر در آمریکا پس از جنگ جهانی دوم قابل توجه می باشد.در این کشور در سال 1946 تعداد 473 شرکت واندوخته ریاضی شرکت های بیمه این کشور در همین سال بالغ بر 1505 میلیون دلار بود وتعداد 26 میلیون دلار بیمه نامه جدید صادر شده بود.
بیمه عمر در ایران به وسیله نمایندگی یک شرکت بیمه خارجی به نام ویکتوریا در سال 1314 آغاز شد.اولین بیمه نامه عمری که توسط این نمایندگی مزبور صادر شد، متعلق به یک تاجر تبریزی به نام جبار صالح نیا بود. سرمایه آن به مبلغ 600 لیره انگلیسی در انقضای مدت به بیمه گذار پرداخت شد.
در آن سالها شرکت های خصوصی نقش مهمی در معرفی و گسترش این گونه بیمه نامه ها در بازار بر عهده داشتند. در این بین شرکت بیمه توانا که یک شرکت بیمه ایرانی آمرایکایی تخصصی در زمینه بیمه های عمر بود، بهترین عملکرد را بین شرکت های خصوصی داشت.
بعد از انقلاب، تمامی شرکت های خصوصی، ملی اعلام گردید و در سال 1360 با هم ادغام و پرتفوی عمر شرکت های بیمه ملی شده نیز به شرکت بیمه آسیا منتقل شد.
در دهه 60 بیمه های مختلط به شرط فوت و حیات که جنبه پس اندازی داشتند دچار مشکلات فقهی شد و شرایط اقتصادی ناشی از جنگ نیز مزید بر علت شد که موجب توقف فروش این گونه بیمه نامه ها گردید. پس از رفع مشکلات، از سال 1373 دوباره این نوع بیمه نامه با عنوان بیمه عمر و پس انداز، وارد بازار شد.
با تاسیس شرکت های خصوص، در اوایل دهه 80 شمسی، نوع جدیدی از این نوع بیمه ها که مزایای بیشتری داشت و مورد استقبال جهانی نیز قرار گرفته بود، توسط شرکتهای بیمه ای خصوصی وارد بازار کشور شد و با تائید بیمه مرکزی، هم اکنون از سوی اغلب شرکت های بیمه با عناوین مختلفی همچون بیمه عمر و تامین آتیه، بیمه عمر و سرمایه گذاری، بیمه جامع زندگی، عمر و تشکیل سرمایه، ارمغان زندگی ، بیمه زنان خانه دار ، بیمه عمر و بازنشستگی و ... در بازار عرضه می شود.
